بیست روزگی

فرشته ناز مهربون 

توی بیستمین روز از زمینی شدنت, با دایی مسعود تصمیم گرفتیم واسه اولین بار پیراهن تنت کنیم و ازت عکس بگیریم. عزیز دل با کلی زحمت پیرهنتو تنت کردم ولی توش خیلی راحت نبودی .جیگر طلای چونکه اصلا مو نداشتی شبیه پسرا پیراهن خیلی بهت نمی اومد و گلسراتم به سرت بزرگ بود, یه تیکه روبان صورتی که به لباست بخوره رو برداشتم و باهاش واست یه تل درست کردم تا معلوم بشه دخملی ( مامانی فدات بشه دخملیییییییی) .

قربون دختر با فهمم برم که کلی باهامون همکاری کرد و اصلا گریه نکردی اخه تازه از خواب پا شده بودی و شیرتم خورده بودی . من باهات حرف میزدم و ادا اصول در می آوردم که بخندی ,دایی مسعودم تنذ تنذ ازت عکس میگرفت.

عاشق این عکستم, قربون اون نگاه کردنت برم جیگرکم

آنیسا خانوم در ژشت های مختلف  

عزیز دلم میخواستم تو حالت خوابیده ازت عکس بگیرم ولی نمیخوابیدی . خوابت که میبرد تا میذاشتمت زمین از خواب پا میشدی. تو لباستم راحت نبودی تا اینکه مامانی اومد و نذاشت دیگه ازت عکس بگیرم و می گفت بچه دست و پاش یخ کرده دیگه واسه امروز بسشه و بردت تا لباساتو عوض کنه. ولی بالاخره یه عکس تونستم ازت بگیرم